Zioła na grzybicę pochwy to jedna z najstarszych metod domowego leczenia zakażenia narządów intymnych. W zależności od rodzaju ziół, liczyć można na szereg aspektów prozdrowotnych. Można je stosować bez obaw o ewentualne skutki uboczne. Objawy w postaci swędzenia i pieczenia leczy się naturalnie za pomocą nasiadówek lub Duży odsetek pacjentek gabinetów ginekologicznych skarży się na swędzenie okolic intymnych. Świąd pochwy i sromu może być wynikiem alergii, podrażnienia, chorób skóry czy nowotworu. Najczęściej jednak przyczyną dokuczliwych objawów jest infekcja intymna. Mamy wówczas do czynienia z zapaleniem pochwy wywołanym przez bakterie Infekcje intymne to nadal wstydliwy problem. Najchętniej udawałybyśmy, że w ogóle nas on nie dotyczy. Tymczasem okazuje się, że zmaga się z nim niemal 30% kobiet zgłaszających się do ginekologa. A choć przyczyny zakażeń bywają różne, schemat postępowania zawsze powinien być ten sam – jak najszybsza konsultacja ze specjalistą. Domowe sposoby na grzybicę pochwy. 3. Szkodliwe mity. 1. Czosnek na infekcje intymne. Dr Jennifer Gunter, autorka "The Vagina Bible", podkreśla, że nie ma dowodów na skuteczność "leczenia" czosnkiem, są natomiast dane wykazujące wzrost ryzyka zakażenia toksynami. . Infekcje intymne występują, gdy zaburzona jest równowaga flory bakteryjnej pochwy. Fizjologicznie obecne drobnoustroje (głównie bakterie z rodzaju Lactobacillus) są wtedy w mniejszości, a przeważają drobnoustroje, które są potencjalnie patogenne. Infekcje intymne mogą być o podłożu: bakteryjnym, grzybiczym, mieszanym, spowodowane przez pierwotniaki. Najczęstsze objawy infekcji intymnych obejmują: Wydzielina z pochwy przyjmująca barwę białą, żółtą lub szarą o zmienionej konsystencji i zapachu Swędzenie i zaczerwienieni okolic intymnych Ból podczas stosunku. Jeśli kobieta zauważy jeden z wyżej wymienionych objawów, powinna jak najszybciej rozpocząć leczenie, aby je zmniejszyć i zminimalizować możliwość dalszej infekcji. Infekcja intymna – bakteryjna Bakteryjne zapalenie pochwy jest spowodowane przez bakterie zlokalizowane w jej środowisku. Mikroflora pochwy składa się z dobrych bakterii (bakterie kwasu mlekowego) i bakterii beztlenowych – złych. Równowaga fizjologiczna polega na tym, że jest więcej dobrych bakterii, w przeciwnym wypadku dochodzi do bakteryjnego zapalenie pochwy. Leczenie infekcji intymnej bakteryjnej wiąże się z przyjmowaniem sulfonamidów a czasami nawet antybiotyków. Ginekolog może przepisać kapsułki dopochwowe przeciwzapalne, proces leczenia trwa najczęściej tydzień. W przypadku infekcji bateryjnej specjalistyczne leczenie ginekologiczne jest niezbędne, jednak naturalne leczenie infekcji intymnych może w znacznym stopniu spowodować złagodzenie objawów takich jak swędzenie czy pieczenie. Można przygotowywać napary z rumianku do podmywania lub roztwór z nadmanganianu potasu. Ponadto warto zaopatrzyć się z płyn do higieny intymnej oparty na bazie kwasu mlekowego. Infekcja intymna – grzybicza Grzybica pochwy jest jedną z najczęstszych infekcji intymnych u kobiet. Najczęstszym źródłem infekcji są grzyby z rodzaju Candida. Objawy grzybicy pochwy pojawiają się w momencie osłabienia organizmu. Grzyby czasami naturalnie występują w pochwie, jednak w wyniku zaburzeń równowagi pH nie neutralizują i nie wychwytują środowiska pochwy, co prowadzi do rozwoju stanu zapalnego. Grzybicę pochwy można rozpoznać na podstawie zmiany w wydzielinie z pochwy, pojawia się biała, zsiadła wydzielina z pochwy o specyficznym zapachu drożdży. Ponadto pojawia się ciągłe swędzenie, pieczenie, które często dotyczą nie tylko pochwy. Skuteczne leczenie infekcji intymnych takich jak grzybica pochwy przeprowadzane jest za pomocą maści i globulek dopochwowych. Takie leki dostępne są także bez recepty. Wskazane jest naturalne leczenie infekcji intymnych grzybiczych za pomocą podmywania się, robienia nasiadówek i płukanek z takich ziół jak kora dębu i rumianek. Infekcja intymna – mieszana Środowisko mikrobiologiczne pochwy składa się z pałeczek kwasu mlekowego, bakterii beztlenowych, a czasem także grzybów. W sytuacji, gdy jest kwaśne pH pochwy, następuje wzrost ilości bakterii szkodliwych dla zdrowia kobiet. Ten brak równowagi to bakteryjne zapalenie pochwy. Ale to nie koniec. Zdarza się, że u niektórych kobiet w wyniku infekcji bakteryjnej może wystąpić wtórna infekcja grzybicza, czyli mieszana infekcja intymna bakteryjno- grzybicza. W przypadku złożonej infekcji intymnej można nabyć kapsułki dopochwowe przeciwzapalne bez recepty, natomiast ginekolog może zlecić leczenie infekcji intymnej mieszanej przy pomocy leków skojarzonych o szerokim spektrum działania. Naturalnym leczeniem infekcji intymnych mieszanych jest substancja, którą uzyskuje się z odtłuszczonego mleka i serwatki to laktoferyna. Posiada działanie przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Leczenie infekcji intymnych podczas okresu Okres (miesiączka) jest fizjologicznym złuszczaniem nabłonka macicy zachodzącym w wyniku działania wielu różnych hormonów. Leczenie infekcji intymnych podczas okresu jest prowadzone inaczej, ginekolog może zmienić kaspułki dopochwowe przeciwzapalne na leki doustne. W czasie miesiączki nie można stosować leków dopochwowych. Dopiero po zakończonym krwawieniu można wznowić stosowanie kapsułek, ale w porozumieniu z ginekologiem, ponieważ terapia tabletkami mogła być wystarczająca. Naturalne leczenie infekcji intymnych może być stosowane jedynie w formie podmywania z użyciem naparów ziołowych. Jak leczyć infekcje intymne w ciąży? Ciąża to wyjątkowy okres w życiu kobiety, wszystkie podejmowane działania mogą wpływać na płód, dlatego w przypadku infekcji intymnej w ciąży należy konsultować się z ginekologiem. W przypadku infekcji grzybiczej może zostać przepisane leczenie na pomocą globulek dopochwowych oraz miejscowe w postaci maści do nakładania na okolice sromu. Bakteryjne infekcje intymne w czasie ciąży będą leczone antybiotykami w postaci tabletek do łykania lub kaspułek dopochwowych przeciwzapalnych. Jednak przed podaniem takich preparatów najczęściej wykonywany jest posiew, aby zastosować najskuteczniejszy sposób leczenia. Gojenie krocza po porodzie w przypadku wykonania nacięcia trwa najczęściej od miesiąca do sześciu tygodni i to właśnie w tym okresie trzeba zadbać o zaopatrzenie się w produkty na gojenie się krocza. Jeżeli kobieta zauważy, że rana nieefektownie się zabliźnia warto zakupić masc na gojenie sie krocza, która spowoduje spłycenie blizny. Wiele kobiet po porodzie zastanawia się, co na gojenie sie krocza będzie najskuteczniejsze. Można zadbać o naturalne metody, czyli przemywanie okolic krocza przy pomocy ziołowych naparów z kory dęby, rumianku, nagietka. Niektóre mamy wlewają do wody olejek herbaciany, który łagodzi gojenie się rany po nacięciu. Równie skuteczne jest podmywanie się wodą ze środkiem zawierającym benzydaminy chlorowodorku. Jak przyspieszyc gojenie sie krocza w przypadku pojawienia się obrzęku? Dobrym pomysłem będzie zastosowanie lodu owiniętego delikatnym materiałem, lub wykonanie nasiadówek z takich ziół jak oczar wirginijski, lawenda, kora dębu. Preparaty zawierające w swoim składzie kwas mlekowy i hialuronowy, aktywne srebro, które posiada właściwości bakteriobójcze są także wskazane podczas gojenia się ran krocza po porodzie. Najczęściej masc na gojenie sie krocza produkowana jest na bazie naturalnych ziołowych składników takich jak: rozmaryn, nagietek, tymianek, które działają przeciwzapalnie i antybakteryjnie. Chcesz zostać mamą? Sprawdź! LACTINOVA® mama to specjalistyczny, doustny probiotyk uzupełniający mikrobiotę. Preparaty bez recepty na infekcje i podrażnienia intymne dla kobiet i mężczyn – który wybrać? Grzybica, drożdżyca, waginoza wirusowa i inne infekcje intymne można leczyć objawowo z zastosowaniem leków bez recepty dostępnych w aptekach. Zapobieganie tym infekcjom jest równie istotne, jak ich leczenie. Często przestrzeganie prostych zasad, związanych z higieną intymną, odpowiednią garderobą lub stosowaniem probiotyków może uchronić przed wystąpieniem zakażenia i przykrych objawów z nim związanych. Jak pozbyć się przykrych upławów z pochwy, o jakiej infekcji świadczą krostki na penisie i jak długo należy przyjmować leki na zakażenie intymne? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. Infekcja intymna to krępujący problem dla wielu kobiet. Wiąże się on z uczuciem bólu, pieczenia, świądu, podrażnieniem i obrzękiem okolic intymnych, a także upławy o charakterystycznym, brzydkim zapachu. Co istotne, nie tylko panie borykają się z tym dyskomfortem. Mężczyźni także są narażeni na infekcje intymne, którym towarzyszy na przykład ból podczas oddawania moczu, nieprzyjemny zapach, świąd, krostki, plamki lub nalot na prąciu. Choroby narządów płciowych wywoływane są przez grzyby, bakterie oraz wirusy, które dużo szybciej namnażają się w wysokiej temperaturze i wilgoci. Dlatego osoby, które noszą obcisłą, nieprzewiewną bieliznę, często korzystają z saun, basenów czy jacuzzi są bardziej narażone na tego typu choroby. Obniżona odporność również sprzyja powstawaniu infekcji. Może być ona także przenoszona poprzez drogi płciowe (podczas stosunku). Rodzaje infekcji intymnych Infekcje mogą być wywołane przez grzyby, wirusy, pierwotniaki lub bakterie. U kobiet można wyróżnić trzy najczęściej występujące waginozy, czyli infekcje pochwy. Waginoza bakteryjna, zazwyczaj powodowana jest przez bakterię (łac.) Gardnerella vaginalis, przyczyną powstawania kandydozy są najczęściej drożdżaki (łac.) Candida albicans. Waginoza rzęsistkowa wywołana jest przez pierwotniaka – wiciowca (łac.) Trichomonas vaginalis. Często pojawia się także infekcja wirusowa w obrębie sromu oraz pochwy, którą jest opryszczka, wywołana wirusem opryszczki pospolitej, czyli HSV – Herpes Simplex Virus. W zależności od tego, co jest przyczyną ich powstania, można zaobserwować inne charakterystyczne dla danej infekcji objawy. Przy infekcji grzybiczej (kandydozie) objawy występują nagle. Pojawiają się bezzapachowe upławy o zwartej, „serowatej” konsystencji. Odczuwalny jest mocny ból oraz świąd. Natomiast przy infekcji bakteryjnej, zazwyczaj nazywanej waginozą, objawy występują stopniowo. Pojawia się niewielki ból oraz świąd, często towarzyszy temu gorączka i złe samopoczucie. Charakterystyczna jest wydzielina z pochwy, o nieprzyjemnym „rybnym” zapachu. Opryszczka najczęściej wywołuje ból okolic intymnych, podwyższoną temperaturę oraz pojawienie się swędzących pęcherzyków. Czym się różni zakażenie grzybicze i bakteryjnego i wirusowego? Okolica intymna to miejsce szczególnie narażone na kontakt z drobnoustrojami różnego pochodzenia, np. okołoodbytniczego, z innego obszaru skóry czy pochodzącymi od partnera, do czego dochodzi podczas zbliżenia. W zależności od przyczyn powstania choroby, objawy i skutki można wyodrębnić zakażenie grzybicze, bakteryjne i wirusowe. Pierwsze z nich inaczej zwane kandydozą oraz drożdżycą, wywoływane jest przez grzyby z rodzaju Candida, najczęściej przez gatunek (łac.) Candida albicans. Znajdują się one na błonach śluzowych oraz skórze każdego człowieka, jednakże w momencie spadku odporności, chorując na cukrzycę, będąc w ciąży lub w trakcie stosowania antybiotyków, grzyby zaczynają atakować organizm, często powodując infekcję intymną. Ponadto noszenie ciasnej bielizny, czy jeansów przyczynia się do podwyższenia temperatury okolic intymnych, większej wilgotności i otarć, a to sprzyja rozwojowi grzybów. Ponadto grzybicą można się zarazić na basenie, saunie czy używając ręcznika osoby zakażonej. Objawami drożdżycy są świąd, pieczenie, ból podczas współżycia i oddawania moczu. Zaobserwować można obrzęk oraz zaczerwienienie warg sromowych, a także grudkowate i bezwonne upławy, przypominające swoich wyglądem biały ser. Podczas terapii stosuje się leki przeciwgrzybicze, w postaci kremów, tabletek, czy globulek dopochwowych oraz środki doustne z ketokonazolem. Infekcja bakteryjna, inaczej nazywana waginozą bakteryjną, wywoływana jest bakteriami beztlenowymi, zazwyczaj (łac.) Gardnerella vaginalis. Występują one w fizjologicznej, czyli naturalnej mikroflorze miejsc intymnych. Jednak w momencie zażywania antybiotyków, spadku odporności, ciąży, menopauzy, niewłaściwej higieny okolic intymnych oraz współżycia z wieloma partnerami dochodzi do jej szybkiego rozmnażania. Podczas infekcji można zaobserwować białą wydzielinę o intensywnym, nieprzyjemnym „rybnym” zapachu oraz pieczenie i swędzenie okolic intymnych. Warto dodać, że czasami jednak choroba przebiega bezobjawowo. Do jej leczenia stosuje się zazwyczaj preparaty zawierające klindamycynę oraz metronidazol, w postaci doustnej lub dopochwowej. Najczęściej występująca infekcja wirusowa w obrębie sromu oraz pochwy to opryszczka, wywołana wirusem opryszczki pospolitej, czyli wspomnianym już HSV-2. Zakażenie jest możliwe poprzez kontakt seksualny, oralny oraz analny, dotyk dłoni, a także używanie ręczników osoby zakażonej. Po dostaniu się do organizmu ulega namnażaniu i wraz z krwią rozprzestrzenia w nim. Infekcja może się rozwijać, objawiając się jako ból okolic intymnych, podwyższona temperatura oraz pojawienie się swędzących pęcherzyków. Po wygaszeniu pierwotnej infekcji patogen HSV-2 nie znika z organizmu, a pozostaje w nim do końca życia, dokładnie w zwojach nerwowych rdzeniowych, które znajdują się w okolicy krzyżowej. Należy jednak podkreślić, że zakażenie wirusem opryszczki może także przebiegać bezobjawowo. W leczeniu objawów HSV stosuje się leki przeciwwirusowe, np. acyklowir. Polecane dla Ciebie kapsułki, odbudowa flory bakteryjnej zł klotrimazol, krem, grzybica, upławy zł tabletka, suchość, podrażnienie, świąd, upławy, pieczenie zł żel, ból, grzybica, podrażnienie, zaczerwienienie, świąd, infekcja, pieczenie zł Jak odbudować naturalną florę bakteryjną pochwy? Na zachowanie równowagi flory bakteryjnej pochwy mają wpływ bakterie, produkty ich przemiany materii, stężenie estrogenu, a także pH pochwy. Jej zachwianie często prowadzi do infekcji intymnej. Bakterie z rodzaju Lactobacillus znajdujące się w śluzówce, potrafią wyprodukować substancje przeciwbakteryjne, np. nadtlenek wodoru lub bakteriocyny, chroniąc w ten sposób narządy płciowe przed organizmami chorobotwórczymi. Ponadto podczas wydzielania kwasu mlekowego, następuje zakwaszenie środowiska pochwy do wartości pH poniżej 4,5. Hamuje to rozwój niepożądanych bakterii. Dlatego, aby zadbać o prawidłową florę bakteryjną, zaleca się stosowanie preparatów farmaceutycznych, które mają w swym składzie bakterie kwasu mlekowego. Są one dostępne zarówno do przyjmowania doustnego, jak i dopochwowego. Probiotyki doustne, czyli preparaty zawierające cenne kultury bakterii, pozwolą zregenerować układ odpornościowy organizmu. Obecnie na rynku coraz bardziej popularne stają się tak zwane probiotyki ginekologiczne, skutecznie wzmacniające i odbudowujące florę bakteryjną stref intymnych. Należy również zadbać o właściwą higienę intymną, poprzez zastosowanie odpowiednich i delikatnych preparatów do tego przeznaczonych. Mogą to być zawierające kwas mlekowy oraz łagodzące i tonizujące zioła, np. ekstrakt z szałwii – płyny i emulsje do mycia. Należy również zachować odpowiedni kierunek mycia, a mianowicie od pochwy do odbytu, aby nie przenosić bakterii z końcowego odcinka przewodu pokarmowego. Leki na zapalenie pochwy – o co pytać w aptece? Wiele osób w momencie pojawienia się uporczywych objawów, takich jak ból, świąd, pieczenie okolic intymnych udaje się wprost do apteki po leki bez recepty na infekcję intymne. Farmaceuta z pewnością doradzi zastosowanie odpowiedniej kuracji, jednakże należy dokładnie opisać odczuwane dolegliwości. Mimo, że do każdego preparatu dołączona jest ulotka, można dopytać, w jaki sposób i jak długo stosować preparat oraz jakie są przeciwwskazania i działania niepożądane. Istotnym pytaniem będzie także, co robić, jeśli leki bez recepty nie zadziałaj i objawy nie ustąpią? Warto również porozmawiać tym, jakie są skuteczne sposoby zapobiegania infekcjom intymnym, w tym także tym nawracającym. Leki bez recepty na infekcje penisa Kiedy mężczyzna zacznie odczuwać wymienione wyżej objawy, czyli pieczenie, świąd i ból członka podczas oddawania moczu lub zauważy krostki na penisie, zaczerwienienie, biały nalot i nieprzyjemny zapach, może to świadczyć o infekcji intymnej spowodowanej drożdżakami. Należy wówczas poprosić o pomoc lekarza, który zdiagnozuję przyczynę odczuwanych dolegliwości. Nieleczona infekcja może doprowadzić nawet do impotencji lub nowotworu. Grzybica penisa wymaga zastosowania maści, która jest dostępna w aptece bez recepty. Służy ona do stosowania miejscowego, a jej głównym składnikiem jest klotrimazol. Należy ją nanieść kilka razy dziennie na zmienione chorobowo miejsce. Leczenie zwykle trwa około 7 dni. Jeśli w tym czasie choroba nie ustąpi, trzeba uzgodnić z lekarzem (np. urologiem) zażywanie preparatów doustnych. W tych dniach nie należy również współżyć. Można wówczas przenieść zakażenie na drugą osobę i dodatkowo podrażnić bolesne objawy towarzyszące grzybicy członka. Probiotyki ginekologiczne wspierające odbudowę flory bakteryjnej Problemy związane z zakażeniem układu moczowo-płciowego bardzo często nawracają. Podczas leczenia dochodzi do pogorszenia się naturalnej flory bakteryjnej pochwy, dlatego warto wdrożyć suplementację probiotyczną. Można stosować doustne preparaty ginekologiczne, które stymulują układ odpornościowy (dzięki czemu czynniki zakaźne są łatwiej zwalczane przez organizm) lub produkty zawierające bakterie kolonizujące układ moczowo-płciowy. Środki dopochwowe charakteryzują się działaniem miejscowym, wstrzymując aktywność mikroorganizmów patogennych, wytwarzają również związki zakwaszające środowisko pochwy, poprzez co odbudowują mikroflorę. Niektóre preparaty dopochwowe zawierają kwas hialuronowy i substancje obniżające pH pochwy, dzięki czemu łagodzą objawy infekcji oraz zmniejszają ryzyko jej nawrotu. Probiotyki ginekologiczne można zakupić również w postaci tamponów, żeli lub maści. Znajdują się w nich szczepy: Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus fermentum, Lactobacillus gasseri, Lactobacillus plantarum, Lactobacillus helveticus, Lactobacillus brevis, Bifidobacterium bifidum. Jak stosować maści i kremy, globulki i kapsułki dopochwowe w leczeniu infekcji intymnych? Na półkach aptecznych znajduje się wiele preparatów stosowanych podczas infekcji intymnych. Od maści, czy kremów dostępnych bez recepty poprzez tabletki i globulki dopochwowe. Przed zastosowaniem któregokolwiek z preparatów zaleca się poproszenie o poradę lekarza lub farmaceutę, jeśli jednak pacjent nie zdecyduje się na taką konsultację, powinien zapoznać się z treścią ulotki, w której znajdzie informacje o tym, jak dawkować dany produkt, kiedy i w jaki sposób oraz jakie ewentualne skutki uboczne wiążą się z przyjmowaniem substancji leczniczej. Kremy oraz żele przeznaczone są do stosowania miejscowego. Przed ich użyciem należy umyć dłonie oraz okolice intymne, a następnie dokładnie je osuszyć. Czystymi palcami trzeba nałożyć cienką warstwę preparatu na zmienione chorobowo miejsce. Często producenci produktów, takich jak preparaty na infekcję intymne informują, iż leczenie trwa 2–4 tygodnie. Mimo, że już po tygodniu stosowania objawy ustąpią, nie należy zaprzestawać przyjmowania leków, gdyż grozi to nawrotem choroby. Globulki oraz kapsułki dopochwowe służą do używania miejscowego do pochwy, nie można przyjmować ich doustnie. Przed aplikacją należy dokładnie umyć ręce oraz okolice intymne. Globulkę lub kapsułkę trzeba umieścić głęboko w pochwie. Do niektórych preparatów dołączony jest specjalny aplikator, umożliwiający wprowadzenie substancji jeszcze głębiej niż za pomocą palca. Zaleca się, aby stosować 1. kapsułkę/globulkę na noc przed snem. Preparaty te należy używać tak długo, jak zaleca to producent, mimo wcześniejszego odczucia poprawy, aby choroba nie nawracała. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik? Terapia infekcji intymnych obejmuje przyjmowanie doustnie leków przeciwgrzybicznych lub przeciwbakteryjnych (w zależności od przyczyny zakażenia narządów płciowych). Lekarze zalecają kobietom stosowanie globulek dopochwowych i maści na grzybicę pochwy. Skuteczność leczenia tej choroby intymnej zależy od tego, czy kuracji podda się również partner seksualny. spis treści 1. Objawy infekcji intymnych 2. Nawracające infekcje intymne – przyczyny 3. Profilaktyka infekcji intymnych 4. Leki na infekcje intymne rozwiń 1. Objawy infekcji intymnych Wśród typowych symptomów infekcji narządów płciowych wymienia się Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czy warto wykonywać badania profilaktyczne?" świąd pochwy (swędzenie pochwy), dolegliwości bólowe podczas stosunku seksualnego, upławy pochwowe o nieprzyjemnym zapachu. 2. Nawracające infekcje intymne – przyczyny Jako najistotniejszą przyczynę nawrotów infekcji intymnych wskazuje się zaburzenia flory bakteryjnej pochwy. O zachwianiu równowagi mikrobiologicznej tego narządu płciowego mówi się wówczas, gdy spada liczba gram-dodatnich pałeczek bakterii Lactobacillus we wnętrzu pochwy. Automatycznie znacząco wzrasta ryzyko rozwoju bakteryjnej waginozy. Za obniżenie poziomu pałeczek kwasu mlekowego są odpowiedzialne takie czynniki jak: przyjmowanie antybiotyków, stresujący tryb życia, stosowanie antykoncepcji doustnej, radioterapia, chemioterapia, zaburzenia hormonalne na skutek stosowania antykoncepcji hormonalnej, w okresie menopauzalnym i w czasie ciąży, spadek odporności organizmu. Wśród pozostałych przyczyn problemów ze zdrowiem intymnym wskazuje się: złą dietę (bogatą w węglowodany), noszenie zbyt ciasnej bielizny wyprodukowanej z syntetycznych materiałów, które nie zapewniają cyrkulacji powietrza, brak zabezpieczenia mechanicznego podczas stosunków seksualnych, w trakcie których może dochodzić do mikrourazów (powodują one spadek odporności organizmu i podatność na zakażenia o podłożu bakteryjnym i wirusowym). 3. Profilaktyka infekcji intymnych Aby zapobiec nawracającym infekcjom narządów płciowych, należy dążyć do utrzymania równowagi flory bakteryjnej pochwy. Kobiety, które pragną uniknąć chorób intymnych, powinny w trakcie antybiotykoterapii jednocześnie przyjmować probiotyki. Antybiotyki zabijają bowiem zarówno złe, jak i dobre bakterie, pałeczki kwasu mlekowego, które chronią narządy przed infekcjami. Zadaniem preparatów probiotycznych jest przywracanie równowagi mikrobiologicznej pochwy, co zapobiega nadmiernemu mnożeniu się drobnoustrojów, które wywołują zakażenia intymne. W profilaktyce zakażeń dróg rodnych istotną rolę odgrywa prawidłowa higiena intymna. Do mycia narządów płciowych należy zatem wybierać kosmetyki pielęgnacyjne o pH zbliżonym do pH pochwy (o kwaśnym odczynie). Zaleca się zrezygnować z noszenia spodni na rzecz spódnic, bieliznę wykonaną ze sztucznych materiałów zamienić na bawełniane figi. Warto zmienić również sposób odżywiania się. Udowodniono, że zdrowa dieta, która jest uboga w słodycze, ma korzystny wpływ na układ moczowo-płciowy. W związku z tym lekarze rekomendują spożywanie jak największej ilości warzyw i owoców oraz produktów pełnoziarnistych. 4. Leki na infekcje intymne Leczenie infekcji intymnych obejmuje przyjmowanie: leku przeciwgrzybicznego, leku przeciwbakteryjnego, leku przeciwrzęsistkowego. Decyzja o wyborze preparatu leczniczego zależy od przyczyny infekcji intymnej. Ponadto stosuje się preparaty do aplikacji miejscowej: globulki dopochowowe, kremy i maści na grzybicę pochwy. Trwały efekt terapii infekcji narządów płciowych kobiety wymaga współpracy z lekarzem, doprowadzenia leczenia do końca (nie powinno się go przerywać) i zaangażowania partnera seksualnego. Jeżeli mimo podjęcia kuracji przez jedną ze stron para będzie utrzymywała kontakty seksualne bez zabezpieczenia (bez stosowania prezerwatywy), zakażenie intymne może powrócić. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Infekcje okolic pochwy i sromu to problem milionów kobiet w Polsce. Niektórzy twierdzą, że wszelkie problemy intymne są jak katar – niektóre panie potrafią zaliczać „epizody” tej przypadłości nawet kilka razy w roku. Uznaje się, że większość kobiet w wieku 19-45 lat chociaż jeden raz doświadczy tej wątpliwej przyjemności zaznajomienia się z tego typu zakażeniem. I jestem w stanie uwierzyć w te statystyki, gdyż każdego dnia w naszej aptece pojawia się przynajmniej jedna pani, która potrzebuje pomocy w rozwiązaniu tego problemu. Czy jednak możemy coś polecić bez recepty? Czy leczenie tego typu schorzeń samemu może dać jakiś efekt? Dawno, dawno temu… … była sobie flora bakteryjna. Właściwie jest do tej pory, więc powinnam może napisać „niczym niezachwiana flora bakteryjna” :). Całe szczęście, kobiety są obecnie na tyle wykształcone, że zdają sobie sprawę z tego, że pochwa jałowa nie jest i nigdy nie była (no, może w okresie życia płodowego). Od naszego urodzenia powoli i systematycznie zasiedlały ją różnego typu mikroby z bakteriami z rodzaju Lactobacillus, zwanymi popularnie pałeczkami kwasu mlekowego, na czele. To dobrze, bo w pochwie pełnią one rolę niebagatelną. Uznaje się, że większość kobiet w wieku 19-45 lat chociaż jeden raz przejdzie to środowisko, utrudniają namnażanie bakterii i grzybów chorobotwórczych – wszystko dzięki wytwarzanemu przez nie kwasowi mlekowemu. Organizmy patogenne nie czują się zbyt komfortowo w tak „kwaśnym” środowisku i nie są w stanie się tam efektywnie rozmnażać. Nie bez znaczenia jest również to, że nasze „dobre” bakterie wytwarzają substancje hamujące rozwój tych „złych”. W dodatku, w pochwie zachodzą swego rodzaju zawody – bakterie probiotyczne konkurują o nabłonek, receptory i składniki odżywcze z tymi chorobotwórczymi. Przy odpowiedniej „reprezentacji” Lactobaccilusów patogeny nie mają szans. Źróło: Pavel P. / / CC BY Flora bakteryjna to jednak nie ściana z betonu… Gorzej sytuacja wygląda, gdy flora bakteryjna pochwy zostanie zachwiana, a nasza „obronna reprezentacja” zacznie się wykruszać. Może mieć na to wpływ cała sterta czynników, ale najważniejszym z nim jest stosowanie antybiotyków. Tak jak pisałam już niejednokrotnie – antybiotyki są lekami wybitnie niewybrednymi. Zabijają wszystkie bakterie, nie zważając na to, czy są to bakterie dobre i pożyteczne czy też chorobotwórcze. Zachwiana linia obrony staje się świetną okazji dla rozwoju wszelkiego rodzaju zakażeń – najczęściej o charakterze grzybiczym. Coraz częściej zresztą, lekarze razem z antybiotykami przepisują paniom doustne leki przeciwgrzybicze – w szczególności, jeśli tego typu problem nie jest nowością, a powtarza się przy każdym leczeniu przeciwbakteryjnym. Co predysponuje do zakażeń miejsc intymnych? Antybiotykoterapia nie jest jedynym czynnikiem ryzyka, zwiększającym zachorowalność na zakażenia okolic pochwy i sromu. Okazuje się, że bardzo łatwo dorobić się tego przykrego choróbska. Na co powinniśmy uważać? niektóre leki – oprócz antybiotyków duże znaczenie w rozwoju infekcji okolic intymnych mają również tzw. glikokortykosteroidy oraz leki immunosupresyjne. Dodajmy do tego również tabletki antykoncepcyjne czy hormonalną terapię zastępczą – stanowią one pewnego rodzaju „ryzyko” poprzez zmianę poziomu estrogenów w organizmie choroby towarzyszące – rozchodzi się tu przede wszystkim o cukrzycę, w której obserwuje się zaburzony metabolizm cukrów. Wszelkie patogeny cukier uwielbiają i podwyższenie jego poziomu stanowi świetną okazję do nadmiernego namnażania warunki fizyczne – stany infekcyjne okolic intymnych częściej są „łapane” przez kobiety otyłe zaburzenia hormonalne – zmiany poziomu hormonów są szczególnie ważne w okresie menopauzy i ciąży awitaminozy – do wystąpienia infekcji predysponuje również niedobór witamin z grupy B niewłaściwa higiena – i tutaj uwaga! zarówno niedostateczna, jak i nadmierna! Częste mycie może nie tyle, co skraca życie, ale na pewno „wymywa” nasze probiotyczne bakterie – w szczególności, jeśli stosujemy częste irygacje. Idąc dalej tym tropem… kosmetyki do higieny intymnej – niektóre z nich podnoszą pH pochwy, stwarzając lepsze warunki do rozwoju patogenów. Inne z kolei mogą podrażniać błony śluzowe – też nic dobrego osłabienie organizmu w wyniku przewlekłego stresu, spadku odporności bielizna – jeżeli infekcje intymne cały czas nawracają to lepiej wymienić swoje seksowne, chociaż „sztuczne” stringi i zaopatrzyć się w przewiewną, „oddychającą” bawełnę niektóre miejsca – np. baseny, publiczne toalety, sauny etc. zachowania seksualne – tutaj czynnikiem predysponującym jest głównie częsta zmiana partnerów seksualnych Uff… Sporo tego. Nie ma, w związku z tym, czego się wstydzić. Zdarzyło się to już niejednej pani i zdarzy kolejnej. Taka nasza uroda :) Dlatego, zamiast wyrywać sobie włosy z głowy lepiej jest podejść do problemu jak na dorosłą kobietę przystało i zastanowić się, w którym w ogóle momencie „złapaliśmy” infekcję. Niekiedy jest to bardzo ważny czynnik, który pozwala na łatwiejsze zdiagnozowanie schorzenia. Źródło: Sarah_Ackerman / / CC BY Zastanówmy się, co w ogóle nas zaatakowało… Upławy z pochwy mogą występować u kobiet w każdym wieku. Trzy najczęstsze przyczyny ich wystąpienia to zakażenia bakteryjne, zakażenia grzybicze i rzęsistkowica. Zanim jednak spróbujemy je rozróżnić uświadommy sobie jedną, istotną kwestię: nie każde pojawienie się jakiejkolwiek wydzieliny z pochwy świadczy zaraz o zakażeniu. Problem pojawia się wówczas, gdy wygląd takiej wydzieliny zaczyna odbiegać od normy. Trzy najczęstsze przyczyny infekcji to zakażenia bakteryjne, zakażenia grzybicze i rzęsistkowica. Pochwa w naturalny sposób wytwarza pewną ilość wodnistej wydzieliny, której charakter zmienia się w zależności od wielu czynników np. hormonalnych – do zmiany charakteru wydzieliny dochodzi chociażby w czasie owulacji. Jej ilość się zwiększa, a ona sama ulega zagęszczeniu. Nadal jednak pozostaje bezzapachowa. Jest to zjawisko całkowicie normalne – nie ma co mylić go z upławami. Problem pojawia się wówczas, gdy wygląd takiej wydzieliny zaczyna odbiegać od normy. Bakteryjne zapalenie pochwy wiąże się z rzadkimi, białawymi upławami o silnym, rybim zapachu nasilającymi się podczas miesiączki, a rzęsistkowica – z nieprzyjemnie pachnącymi, obfitymi, żółto-zielonymi upławami. Warto również pamiętać, że rzęsistkowicy często towarzyszy plamienie z pochwy i parcie na mocz. Natomiast upławy towarzyszące grzybicy określa się często jako „ścięte mleko” i „serowate”. Są również niemalże bezzapachowe. Istotnym czynnikiem diagnostycznym jest również świąd. Warto wiedzieć, że jest on bardziej nasilony w grzybicy w porównaniu z bakteryjnym zapaleniem pochwy i rzęsistkowicą. Najczęściej występująca grzybica również szybko się rozpoczyna. Objawy zdecydowanie dłużej się „rozkręcają” przy rzęsistkowicy i zakażeniu bakteryjnym. Czy to jednak wystarczy, aby ostatecznie zdiagnozować przypadłość? Niestety nie. Świąd, pieczenie, obecność upławów to jedynie objawy pomocnicze, pozwalające przynajmniej częściowo zorientować się „w sytuacji”. Są to jednak cechy na tyle niespecyficzne, że ciężko jest określić przyczynę zakażenia ze 100% pewnością. Z tego też względu niewskazane jest takie samoleczenie „w ciemno”. Wyjątek stanowią jedynie panie, które doświadczyły już podobnego epizodu i doskonale wiedzą, co im dolega – zdarza się i tak. Aczkolwiek dla nich również poleciłabym wizytę u lekarza, bo jeżeli to już powtórka z historii to najprawdopodobniej dostępne bez recepty preparaty mało pomogą. Warto poza tym pamiętać, że nawracające zakażenia pochwy są niekiedy spowodowane tzw. zakażeniami mieszanymi (czyli bakterie, grzyby i niekiedy pierwotniaki naraz). Źródło: » Zitona « / / CC BY Do lekarza – marsz! Dobra. Mamy panie z nawrotowym zapaleniem pochwy. Kto jeszcze powinien zgłosić się do lekarza? Przede wszystkim panie, u których takie nieprawidłowości występują pierwszy raz, bądź nie są w stanie określić charakteru objawów - warto wówczas pokusić się o wizytę u ginekologa, który ostatecznie zdiagnozuje nasze schorzenie. Świąd, pieczenie, obecność upławów to jedynie objawy pomocnicze, pozwalające przynajmniej częściowo zorientować się „w sytuacji”. Są to jednak cechy na tyle niespecyficzne, że ciężko jest określić przyczynę zakażenia ze 100% pewnością. Wizyta w poradni przydałaby się również paniom chorującym na cukrzycę, a także paniom w okresie postmenopauzalnym, u których po raz pierwszy występuje świąd i pieczenie – takie same objawy towarzyszą również zanikowemu zapaleniu pochwy. Przydałoby się to odpowiednio zdiagnozować. Z pewnością wizytę u ginekologa powinny zarezerwować sobie kobiety ciężarne, a to z dwóch powodów. Po pierwsze: zakażenia pochwy w okresie ciąży goją wyjątkowo topornie i bez leków wydawanych jedynie z przepisu lekarza i tak się nie obędzie. Poza tym, niewyleczona grzybica może stanowić pierwszy „prezent” dla naszego malucha. Podczas porodu siłami natury często dochodzi do zakażenia noworodka, co przechodzi później chociażby w grzybice jamy ustnej. Warto w związku z tym zająć się naszym zakażeniem jeszcze przed porodem. Wizyta u lekarza jest również nieodzowna, gdy podczas zakażenia wystąpi gorączka, a w upławach pojawi się krew. Czy samoleczenie ma w ogóle sens? Domyślam się, że większość z Was czytając te moje wypociny stawia sobie jedno pytanie: ‚To kto może leczyć się sam? Wszyscy do lekarza? A leki bez recepty?”. I tutaj niestety, przedstawię smutną prawdę: bez wizyty w gabinecie ginekologicznym nie ma za bardzo czym walczyć. Z samodzielnym leczeniem rzęsistkowicy możemy się w ogóle pożegnać – wszystkich zapraszam do lekarza. Z bakteriami i grzybkami możemy spróbować sobie poradzić, ale tylko jeżeli zakażenie jest bardzo łagodne lub jeżeli próbujemy tylko „przetrzymać” do wizyty lekarskiej. Wiem, brzmi to okrutnie, ale naprawdę więcej korzyści przyniosą nam odwiedziny u ginekologa, a samoleczenie polecam jedynie paniom, po których widzę, że pracują od rana do nocy i, mimo namowy, do lekarza im wybitnie nie po drodze. Nie twierdzę oczywiście, że w aptece nie ma NIC do zaproponowania. Kilka preparatów się znajdzie i to właśnie o nich chciałabym napisać w dalszej części tekstu. Zapraszam dalej! Strony: 1 2 albothylclotrimazolumfloragynglobulki propolisoweiladianiladian direct plusklotrimazollactobacilluslactovaginalnasiadówkipałeczki kwasu mlekowegopodrażnieniapreparaty zakwaszająceprobiotykipłyny do higieny intymnejtantum rosavitagyn c

co dobre na infekcje intymne